#ADE14 ‘Meningen vind ik best, maar voluit liegen accepteer ik niet’
Een recensie in de Volkskrant is dj Afrojack in het verkeerde keelgat geschoten. ‘De gemakzucht waarmee een Afrojack, maar ook iemand als Hardwell te werk gaat, is bijna aanstootgevend’, schrijft Volkskrantrecensent Gijsbert Kramer.
Kramer bezocht shows tijdens het Amsterdam Dance Event (ADE) dat afgelopen week plaatsvond. Hij is in zijn column heel scherp over de dance-industrie, en de mainstream in het bijzonder. Die typeert hij als ‘armzalig’. Hij schrijft dat Afrojack nauwelijks iets doet op het podium omdat alles is voorgeprogrammeerd.
‘Werken zich tachtig man drie maanden kapot om zo’n show te doen en komt frisse frits ff interessant doen. Meningen vind ik best, maar voluit liegen accepteer ik niet, teveel mensen die zich de tering hebben gewerkt’, reageert Afrojack.
Kramer schrijft dat de dj voor de vorm een koptelefoon op zet en zonder noemenswaardig resultaat aan wat knopjes draait. Afrojack: ‘Als de Volkskrant het niet aanpast hoe kloppend zijn de feiten van de rest van hun content dan?’
‘Met jongens als Afrojack en Hardwell is dance weer terug bij af. Dj’s die wezenloze hitjes draaien voor een publiek dat wil horen wat het al kent.’
- Gijsbert Kramer, recensent Volkskrant
Ook Hardwell, zaterdag voor de tweede keer tot beste dj ter wereld uitgeroepen, krijgt er flink van langs. Kramer schrijft dat Hardwell ‘teert op slappe liedjes’.
Zijn nieuwe single Young Again, waar ik overigens ook niet enthousiast over ben, wordt in de column een typisch slap liedje met een suf refreintje genoemd.
Kramer maakt wel een paar punten over mainstream dance maar zijn column als geheel komt op mij toch een beetje over als ouwelullengezeik. Uit de recensie doemt een beeld op van een man die bij deze gigs totaal niet op zijn plaats is.
Als ik net zo genuanceerd als meneer Kramer ben, concludeer ik dat uit het leeuwendeel van zijn recensies een beeld schets van een man die vastgeroest zit in zijn oordelen. Het is vooraf best makkelijk in te schatten wat zijn oordeel gaat zijn over een plaat of concert. De helden van weleer hoeven niet te vrezen voor zijn oordeel, recentere of commercieel opererende acts daarentegen…
Een neutraal startpunt is er zelden, naar mijn mening.
Het probleem met recensies is dat het meningen zijn, dus tja, een mening is per definitie subjectief en derhalve kan het nooit gepresenteerd worden als DE waarheid.
Afrojack heeft naar mijn mening wel een punt als 80 man aan het werk zijn voor hem en het word afgedaan als “knopjes draaien”. Die frustratie snap ik dan wel. Aan de andere kant denk ik, joh, laat gaan, het is de mening van 1 man, de bezoekers van het ADE hebben ws de tijd van hun leven gehad en daar doe je het toch voor?
De recencent had het toch geen kritiek op die “80 man”?
Het feit dat Afrojack voor deze 80 man opkomt (of althans die schijn wil wekken) bevestigt de kritiek slechts.
Begrijp ook niet zo goed wat Afrojack met “voluit liegen” bedoelt.