Nederlandstalige dance-pop van rond de millenniumwisseling
Met de nieuwe single van Marco Borsato is Nederlandstalige dance-pop weer helemaal een hot topic. Is er sprake van een trend? Kan het eigenlijk wel, of klinkt het raar en goedkoop? Zijn Nederlandse teksten wel geschikt voor het genre?
Het antwoord is uiteraard ja. In de tienerpop en de Nederlandse urban zien we deze ontwikkeling al een tijdje, en incidenteel duikt er ook een Nederlandstalige poprelease op met evidente invloeden uit de dance. Prima producties!
De kritiek van conservatieve types is vaak niet mals, zoals we ook bij Borsato hebben gemerkt. Eigenlijk vreemd, gezien de grote hoeveelheid carnavaleske schlagers met kermisbeats die wel gewoon geaccepteerd cultuurgoed zijn.
Ik Laat Me Gaan
Nederlandstalige dance-pop lijkt dus wat minder makkelijk geaccepteerd te worden dan andere soorten muziek. Het genre bestaat echter al meer dan een decennium. We gaan terug naar de millenniumwisseling, december 1999.
Daar was ineens Sarah Geels met het nummer Ik Laat Me Gaan. Eric Corton had Sarah in contact gebracht met producers Tom Sijmons en Ramon Braumuller. Ze ontwikkelden haar stijl als een eigentijdse mix van muziek, video en internet.
Dit was in een tijd waarin het internet leek op een verzameling reclamefolders en chatboxen, en mobieltjes nog niet smart waren. Ondanks de tech-revolutie heeft Ik Laat Me Gaan van Sarah de tand des tijds heel behoorlijk doorstaan…
Loading ...NLpop bestaat sinds 2005, maar Nederpop natuurlijk veel langer. Daarom de rubriek NLpop Classics. Ideeën en feedback? Mail: [email protected]
Was toentertijd een prima nummer. Met 50.000 kliks maar matig beloond. Hier is ze een jaar geleden bij Stenders: http://www.youtube.com/watch?v=XSRZiEQBGss Ze leeft nog!
Heb nou twee keer de videoclip bekeken, maar heb het nummer nog steeds niet goed gehoord. Op de één of andere manier lijdt de video zo af….
Nóg maar een keer kijken dan…
Haha.
Was het kijken een lijdensweg voor je? Of leidde het kijken af ?
Allebei een beetje. 😊
En dan te bedenken dat ik toch altijd 10en had voor taal…
Vond Labyrint en dat ene rustigere nummer van haar destijds mooier.
Dit nummer was goed van haar “Liever” http://youtu.be/hTIk5W3DYSI
Bedankt voor de link. Kende dit nummer niet.
“Het antwoord is uiteraard ja. ”
Inderdaad, als er sprake is van kwaliteit op muzikaal, tekstueel en productioneel vlak. Sarah Geels is een voorbeeld hoe het wel moet; zij maakte 1 van de beste Nederlandstalige albums ooit! (helaas zwaar ondergewaardeerd). Goed dat ze hier weer eens wordt besproken. Als je puur kijkt naar kwaliteit had Sarah groot succes verdiend en was het voor Borsato bij de Soundmixshow gebleven (ik ben niet de enige muziekliefhebber die er zo over denkt).
Marco Borsato laat tegenwoordig zien hoe het absoluut niet moet. Kritiek op zijn muziek komt niet voort uit conservatisme. Er worden sterke rationele argumenten gegeven waarom ‘Muziek’ echt rampzalig slecht is. Jammer dat de schrijver dat niet wil inzien en geen enkele kritische nooit kraakt.
Ach, deze Sarah maakte een paar aardige nummertjes, maar een sterke zangeres is het nooit geweest.
Charmant, maar beperkt zangstemmetje.
Zeker niet ondergewaardeerd.
Het gaat natuurlijk wel om meer dan alleen zangbereik. Sarah heeft een uniek geluid en schreef teksten op een niveau wat tegenwoordig alleen Eefje de Visser haalt. Het is niet verbazingwekkend dat ze zo ondergewaardeerd is omdat goede muziek zelden succesvol is in Nederland, sla de hitlijsten er maar op na.
O dus als je kritiek op Borsato hebt ben je gelijk maar conservatief? Dat is pas een conservatieve uitspraak.
Ik vind dat Marco Borsato jarenlang veel te veel veren in zijn gat is gestoken, beetje kritiek mag best.
Maar zoals ik al eens eerder vermeldde; kritiek op Borsato lijkt haast heiligschennis in Nederland. Er wordt halsstarrig aan het, conservatieve, denkbeeld vastgehouden dat hij het beste is wat de nederlandse pop te bieden heeft.
‘Muziek’ vinden veel mensen een draak van een nummer, leer er mee leven.
Dat is inderdaad wat ik ook duidelijk probeerde te maken. Borsato is helemaal niet het boegbeeld van de Nederlandstalige pop. Hij kan alleen een beetje entertainen. Voor de muzikale omlijsting heeft hij John Ewbank of een letterlijk vertaalde cover nodig.
Schrijver van bovenstaand stukje vraagt zich zelfs af, of er sprake is van een nieuw ingezette trend door Borsato. Dat is toch echt teveel eer voor zo’n flutnummer.
Ik vraag me in ieder geval af hoe de single het gaat doen in de charts. Afgaande op itunes, alwaar nu rond de 40, moet ie een enorme duikeling maken.
Zelf kan ik het nummer niet echt waarderen.
En ik lijk niet de enige…
Als deze nog op 1 staat moet er wel sprake zijn van manipulatie…
Labyrint is nog steeds een van mijn favoriete nl-talige nummers.
Ik heb werkelijk nog nooit van deze dame gehoord.
Nog even over Marco Borsato.
Mag ik zeggen dat het van niets op 1 binnenkomen al naar naar manipulatie riekte? Heb je gezien hoe snel hij wegzakte in de iTunes charts?
I rest my case….