Een interview met DI-RECT is altijd leuk. Vijf man in een hotelkamer, altijd enthousiast, altijd in voor een dolletje. En in dit geval hebben ze de nieuwe plaat Time Will Heal Our Senses te verkopen, waarvan The Chase al veelvuldig op de radio is geweest en single Young Ones afgelopen week het levenslicht zag. De release van This Is Who We Are ligt amper een jaar achter ons, DI-RECT zit dan ook in een muzikale sneltrein. Waar de luisteraar de vruchten van plukt.
We spreken DI-RECT twee weken voor de release van Time Will Heal Our Senses. De vijf mannen ogen ontspannen terwijl ook een gezonde spanning voelbaar is. Het is het schemergebied tussen het afmaken van de plaat en de release ervan. Er valt niets meer te veranderen, even kan de rust gepakt worden om straks het hele circus weer te laten losbarsten.
Time Will Heal Our Senses, wat wil de band daar nu eigenlijk mee zeggen? Aanvankelijk volgt een zwak antwoord. “De luisteraar mag zelf de titel invullen als hij de plaat hoort”, aldus bassist Bas. Om uiteindelijk met een verhaal te komen over het willen prikkelen van alle zintuigen en niet alleen de oren. En dat het even heeft geduurd voordat DI-RECT 2.0 zijn draai had gevonden met de komst van zanger Marcel en toetsenist Vince. “De tijd zal het leren, dat idee.”
Niet bewust
De heren lijken zich ook nog niet helemaal bewust van wat ze met Time Will Heal Our Senses hebben afgeleverd. Zelf lijken ze wel heel tevreden met de plaat, maar ook is er de hunkering naar bevestiging. Alsof ze zelf nog niet helemaal kunnen beoordelen van hoe goed Time Will Heal Our Senses is. Tijd om ze in de armen te knijpen, dat het echt waar is. “Jullie hadden het ook The Masterpiece kunnen noemen”, 
breng ik in. Een opgelucht gegniffel klinkt door de ruimte. “Zo gaat onze laatste plaat heten”, grapt Marcel terug.
Ik besluit uit te leggen waarom mijn titelkeuze. “Zeker met de kennis van deze plaat klinkt This Is Who We Are als een zoektocht naar het nieuwe geluid. Met veel experiment maar het schiet nog alle kanten op. Time Will Heal Our Senses is veel meer één geheel. Het is echt een heel goed album geworden.” Vince reageert. “Ja, dat klopt ook wel. Bij de vorige plaat waren we voor het eerst met zijn vijven. Dan ben je aan het aftasten, we waren als jonge honden aan het spelen en doen. Nu zijn we bijna 100 shows verder. Je kunt dieper ingaan op de muzikaliteit en je vertrouwt elkaar meer.”
Dan beginnen de heren honderduit te vertellen over het schrijf- en opnameproces. Eerst een weekje in Oostenrijk de demo’s samenstellen. Vervolgens de keuze om wel een producer in de arm te nemen, maar die slechts aan de zijlijn te laten staan. DI-RECT zelf neemt alle verantwoordelijkheid voor de muzikale keuzes. Van de A&R-manager van EMI krijgt de band alle vrijheid, die blijk van vertrouwen wordt gewaardeerd en legt ook geen druk op de band.
Gevoel
Vrijwel elke artiest zal zeggen dat zijn laatste plaat ‘de beste tot nu toe’ is. DI-RECT lijkt dat nog niet te durven geloven, maar ik ben wel heel benieuwd naar welk gevoel deze plaat losmaakt ten opzichte van de vorige albums. Bas: “Meer dan ooit was dit een continue in beweging zijnd proces. We werkten in een eigen studio, tijd was geen beperkende factor. Dan kun je zo diep gaan. Bijna een half jaar lang heb ik 24/7 aan die plaat gewerkt. Nu is hij af en pas nu kan ik beoordelen wat het is. Pas nu komt een gevoel van euforie los, dat we het hebben geflikt.”
De bassist vervolgt: “Onze eerste plaat was heel intensief, maar op een andere manier. Alles was nieuw toen, je krijgt zo veel indrukken. Een grote studio, allerlei mensen die je adviseren wat je moet doen. Maar ook toen hebben we er alles voor gegeven. We zijn nu alleen tien jaar verder. De energie die je er in stopt is denk ik wel vergelijkbaar. Dat we nu helemaal zelf verantwoordelijk zijn, geeft het voor mij wel een extra dimensie.”
In totaal is dit de zesde studioplaat waar de naam DI-RECT op prijkt. “Maar jij ziet dit toch ook als onze tweede plaat?”, vraagt drummer Jamie. Ik antwoord bevestigend. “Nou, zo voelt het voor de oude garde ook.” Daar is gitarist Spike het niet mee eens. “Nou, bij mij niet. Maargoed.”
The Chase
The Chase is het eerste nummer van de plaat dat het publiek mocht horen, maar het laatste nummer dat werd geschreven. Marcel: “Ik heb horen zeggen dat The Chase stiekem het buitenbeentje van de plaat is. Maar The Chase is zo’n energiebom, die vibe! Die valt eigenlijk wel heel lekker zo halverwege de plaat. Dat je daarna lekker dat laatste halfuur in kan.” Bas vult aan: “Dat The Chase er later bijkwam, heeft te maken dat de gitaarrif maar niet uit de ideeënfase kwam. Op een gegeven moment viel het kwartje bij Vince. Ik ben wel blij met het energieke van The Chase, zo voel ik deze band ook wel voor een deel. Bovendien is het lekker om met zo’n nummer de nieuwe plaat aan te kondigen bij het publiek.”
Vince is overigens de man die – op de vorige plaat al – de koortjes introduceerde bij DI-RECT. En na het horen van Time Will Heal Our Senses vraagt NLpop zich af; Bestaat er zoiets als teveel koortjes? De band begint te lachen. “Dat is de Vincesyzer, hehe.” Vince: “In de hedendaagse muziek hoor je maar weinig koortjes, veel muziek uit de jaren ’60 en ’70 waarnaar ik luister heeft dat wel. Ik vind koortjes iets magisch, een instrument creëren met je stem. Het geeft je materiaal schwung, het maakt het magisch en rijker.”
Onderbuik
Marcel is er ook blij mee. “There you go! Dat is het mooie aan geen lead vocals horen. Dat je die hele onderbuik krijgt van de koortjes en al die instrumenten en meegevoerd wordt. Dat is heel belangrijk aan deze plaat. Het krijgt zo een filmisch aspect. Je wordt gepakt door een thema in plaats van traditioneel door een zanger die je aandacht vasthoudt. Daarom leent Time Will Heal Our Senses zich ook zo goed voor de theaters.”
Gaat Time Will Heal Our Senses DI-RECT ook over de grens brengen? “We komen in België uit, dat is heel gaaf”, weet Marcel. “Maar er is nog genoeg te winnen in Nederland. En ook zo veel te zien, dat moeten we koesteren.” Jamie: “EMI is er ongetwijfeld mee bezig, laten we hopen dat er iets goeds op onze weg komt.” En Bas: “Het buitenland is absoluut een droom. Maar er is een verschil tussen een droom hebben en die stapje voor stapje verwezenlijken of je er blind op staren. Als deze plaat net zo goed wordt ontvangen als de vorige, volgt er hopelijk een mooi festivalseizoen.” “Tot daar en niet verder”, vindt Marcel. “Dat is al een flinke rit.”
En toch, toch is de energie van creativiteit, ambitie, een jonge-honden-mentaliteit, inspiratie en vooral een drang tot componeren voelbaar bij DI-RECT. Ook bij dit interview. Het gaat niet heel lang duren voordat we DI-RECT spreken voor een volgend album. The Masterpiece?
De theatertoer van DI-RECT begint 1 december, alle data hier. Time Will Heal Our Senses is sinds dit weekend verkrijgbaar.
