Acht shows in uitverkocht Ahoy trekken in totaal meer dan 100,000 bezoekers
De 15e editie van De Vrienden van Amstel Live is dit weekend van start gegaan. Na een opening met hoogtepunten uit de afgelopen 15 jaar, brak het muziekfeest los. Marco Borsato, Paskal Jakobsen, VanVelzen en Jeroen van Koningsbrugge zweefden op een piano tien meter hoog door de lucht. Iedereen is lyrisch enthousiast over het spektakel.
Dit jaar markeert Marco Borsato’s debuut bij de Vrienden. Eerdere jaren werd hij wel uitgenodigd, maar kon hij niet. ‘Vanavond was een opeenstapeling van alleen maar hoogtepunten in een belachelijk mooi decor. Het is ongekend hoeveel Nederlandse topartiesten hier wel niet staan en met elkaar samen spelen’, aldus Marco.
Verder staan op het programma Gers Pardoel, Ilse DeLange, Kane, Rowwen Hèze, Nick & Simon, Acda en De Munnik, De Dijk, Xander de Buisonjé, Di-Rect, Rob de Nijs, en daar is op het laatste moment Sandra van Nieuwland nog aan toegevoegd.
Inderdaad, maar twee vrouwen en verder allemaal mannen. Raar, want Nederland heeft genoeg topzangeressen die prachtig voor een publiek van 100,000 kunnen optreden.
Laten we hopen dat het feit dat de hoofdsponsor een biermerk is hier niks mee te maken heeft, maar de persfoto doet het wel vermoeden. Daar hebben ze de vrouwen helemaal op weggelaten. Opzichtig imagogedoe, bah. Doe dat volgend jaar eens anders, Amstel!
De Vrienden van Amstel Live 2013 bestaat in totaal uit acht shows, die tot en met volgende week zondag te zien zijn. Het evenement is al lang uitverkocht, dus als je het mee wilt maken moet je wachten op de tv-registratie, of kaarten voor 2014 bestellen.
‘…Gers Pardoel, Ilse DeLange, Kane, Rowwen Hèze, Nick & Simon, Acda en De Munnik, De Dijk, Xander de Buisonjé, Di-Rect, Rob de Nijs, en daar is op het laatste moment Sandra van Nieuwland nog aan toegevoegd.’
De meesten maken sjabloonpop van het naarste soort die desalniettemin met woorden als ‘authentiek’ en ‘passie(vol)’ zal worden aangeprezen. De tegels in mijn badkamer stralen meer passie (wie kan dit woord nog uitspreken zonder schaamrood op de kaken?) uit dan deze plastic beeldbuisvulling.
Als er nu iets is dat de Nederlandse muziekindustrie kenmerkt, ten aanzien van andere Europese industrieen , is dat juist dat er heel erg weinig succesvolle vrouwelijke artiesten zijn. Engelstalig zijn er alleen Sharon den Andel, Caro Emerald, Simone Simons en Eva Simons die internationaal enig succes hebben geboekt. Nederlandstalig zijn de statistieken echt bizar slecht wat vrouwen betreft. Nog geen 5 % van de grootste hits wordt door vrouwen ten uitvoer gebracht. In de rest van de Europese landen ligt dat tussen de 38 en 62 %.
Er zijn wel wat meer vrouwen bekend dan deze genoemde. Zo heeft de band Bettie Serveert ( waarom plaats je daar niks over Marcus?) veel successen gekend in het buitenland en zijn ze op een gegeven moment vanuit VS gaan opereren. Maar verder zijn het met name vrouwen uit de underground genres inderdaad die wat bekendheid genieten in het buitenland.
Maar dat is wel een kip-en-ei-discussie, Kamper. Want exposure (optredens op grote festivals en feesten, airplay, tv-shows, alarmschijven en megahits) die helpen mee aan hits en succes. Wat ook altijd relatief is uiteraard. Zie bijv. het laatste album van VanVelzen. Maar de mindset in Nederland is vaak kritischer mbt vrouwen dan mannen. Niet alleen in de muziekwereld, maar overal. Dat is geen vaststaand feit. Het kan veranderen.
Met name belangrijke fetsivals werken mee aan je naamsbekendheid. Zo brak Krezip door door hun optreden op Pinkpop in 1999 als ik me niet vergis. Alarmschijven en megahits zijn maar stempeltjes die op een plaatje gelegd worden en zijn meestal nogal veilig. Ach Kane heeft een nieuwe dus doe maar Kane dat soort dingen…
Ik denk niet dat een gebrek aan mainstream exposure uit deze internet tijd nog een reden is voor een artiest om een laagwaardig product af te leveren. Er is geen platenmaatschappij , tv station of festival nodig om gewoon een goed nummer te schrijven en op te nemen. Mannelijke Nederlandse artiesten konden en kunnen dat immers ook.
Je argument over die mindset? Ook daar geloof ik niet echt in. Ik heb eens even wat statistieken van werledsterren uit de Arabischtalige wereld erbij gepakt (niet de meest ge-emancipeerde, naar men zegt), en wat zien we? > 50 % vrouw
Waaromen kunnen ze in Servie, in Griekenland, in Denemarken, in Roemenie, in Polen, inLibanon wél massa’s goede eigentijdse zangeressen met prachtige videos uitbrengen. En wij in Nederland niet?
Nog even: De meest populaire Arabische platen:
1 Nancy Ajram – Fi Hagat 31156148
2 عبد المنعم – كان واحد من الناس 30029528
3 Nancy Ajram – Mashy Haddy 25543932
4 Nancy Ajram – Ya Kethar / نانسى عجرم – يا كثر 24842389
5 بابا فين لما الشمس تغيب Haifa Wehbe – Baba fen 21476905
6 نانسى عجرم – إنت إيه 18041055
7 Carole Samaha – Khallik Behalak 16911051
8 Cheb khaled – Aicha 15966594
9 Salah Alzadjali عيار – صلاح الزدجالي 15731034
10 Haifaa Wahby – Boos El Wawa 15118304
Tip, Kamper. Check Queax Queax Joans eens, of ga anders is snuffelen in de jazz soul hoek. Je komt veel vrouwelijke artiesten tegen. Uit België natuurlijk Selah Sue, haar CD stond hier ook ruim anderhalf jaar genoteerd in de albumlijst. Amatorski ook uit België, ook leuk.
Jammer dat ze niet veel oudere bekenden optrommelen voor dit jubileumjaar. Is natuurlijk een kwestie van smaak, maar ik ben helaas niet zo’n fan van Gers Pardoel en het uitgemolken stel Nick en Simon