Er zijn in 2012 meer dan 900 berichten verschenen op NLpop. Daar een samenvatting van maken is makkelijker gezegd dan gedaan! Onderstaande video met hoogtepunten is gebaseerd op meest bezochte en/of meest besproken onderwerpen per maand.
2012 markeerde het 15-jarig jubileum van Jan Smit, en dat is niet onopgemerkt gebleven. Jan scoorde drie nummer 1-hits, verbrak records, kreeg diverse platina awards voor zowel singles als zijn nieuw album Vrienden, en dan waren er ook nog uitverkochte jubileumconcerten in Ahoy, diverse tv-shows en een speelfilm.
In januari zagen we de ontknoping in het tweede seizoen van The Voice of Holland. Erwin Nijhoff, Iris Kroes, Paul Turner en Chris Hordijk hielden de gemoederen flink bezig. Ook de uitschakeling van Charly Luske zorgde voor veel oproer onder fans en critici van de talentenshow. Iris (‘het harpmeisje’) won uiteindelijk onverwacht de finale.
Anouk en Trijntje Oosterhuis gaven in januari een eerste preview van hun samenwerking. Die zou leiden tot het door Anouk geproduceerde Trijntje-album Wrecks We Adore, dat later dit jaar de nummer 1 in de Album Top 100, en de gouden status zou halen.
Op het Nationaal Songfestival maakte Raffaëla Paton veel los met haar sexy performance en outfit. In Rihanna-stijl vertolkte ze het nummer Chocolatte. Nederland koos uiteindelijk voor Joan Franka (‘Indiana Joan’) met haar retro-liedje You and Me.
The Rush Of Life, het nieuwe album van VanVelzen leek de flop van het jaar te worden. De plaat verdween na zeven weken al uit de charts. Pas nadat in november Sing Sing Sing, het beste liedje op de plaat, als single werd uitgebracht, kwam het album weer terug in de hitlijsten. Een rampzalige flop lijkt VanVelzen dus alsnog bespaard te blijven.
Eind april nam ik NLpop over als redacteur. Ik ontdekte al gauw welke onderwerpen in trek zijn bij bezoekers van het blog. Naast uiteraard nieuwe releases, zomerfestivals, hitlijsten en het Songfestival, zijn dat beslist ook alle nieuwtjes over talentenshows.
We vielen wat dat betreft meteen met onze neus in de boter, want niemand minder dan Giel Beelen kondigde aan zich te mengen in de wereld van de talentenshows. De Beste Singer-Songwriter van Nederland zou geen kijkcijferkanon worden, maar de show zou dit jaar wel een onwisbare indruk achterlaten in de Nederlandse muziekwereld.
De maand mei was een blundermaand. Allereerst de blunder van het jaar: Guus Meeuwis vergat, live op tv tijdens het 5 mei Concert, onder toeziend oog van koningin Beatrix, de tekst van de Ramses Shaffy-klassieker Wij Zullen Doorgaan. Arme Guus. Huh?
En toen kwam het Eurovisie Songfestival. Die hele zaak hebben we tot in detail besproken. Analyses, polls, repetities en vooruitblikken. Onze Joan, vol met adrenaline na haar optreden, vond het goed gaan. Maar ze zong vals. De jury’s hielden haar uit de finale.
Alsof dat nog niet genoeg Songfestivaldrama was, kwam daar de hele heisa rondom Anouk dit jaar nog overheen. De TROS wilde een grote voorronde organiseren, en weigerde Anouk als interne selectie. Uiteindelijk kwamen ze er toch samen uit, en gaat het gebeuren: Anouk vertegenwoordigt ons land op het komende Eurovisie Songfestival!
Drama bleek deze zomer niet voorbehouden aan Nederlandse muzikanten. Ook onze voetballers konden er wat van. Roemloos keerden we huiswaarts van het EK. We hebben er wel een prachtig lied van René Froger aan overgehouden. Tijdloos goed.
De hysterische Geluksvogeltjesdans wil ik liever zo snel mogelijk weer vergeten. Het lied bezorgde componist en producer Eric van Tijn wel eindelijk weer eens een dikke top 10-hit. Wilfred Genee en Johan Derksen, verder leuke kerels hoor, inspireerden me om aan hen, al in juni, de eer van het slechtste album van het jaar uit te delen.
Het was een mooi zomerfestivaljaar. Naast succesvolle edities van Pinkpop, Zwarte Cross en Lowlands besteedden we voor het eerst ook uitgebreider aandacht aan het Hongaarse Sziget Festival. Er was ook treurig nieuws: een bezoeker van Decibel Outdoor overleed door de hitte en een feesttent in Steenwijkerwold stortte in tijdens noodweer.
Het gesprek van de dag was deze zomer vaak gerelateerd aan een sportevenement en later de verkiezingscampagne. Inspelend op die actualiteiten hadden we nieuwtjes en columns over onder meer Handsome Poets die, met dank aan de NOS, scoorden met Sky On Fire, Bennie Jolinks politiek betoog, en Gordons LA the Voices op een VVD-feest.
Gordon zorgde dit jaar sowieso voor veel beroering. Hij haalde uit naar de ‘Volendamse maffia’ toen Dutch Valley hem van het programma schrapte, en hij zaaide twijfel over de Songfestivaldeelname van Anouk. Hij presenteerde ook nog een geflopte talentenshow en deed een mislukte poging om het Songfestival te bereiken via de Zwitserse voorronde.
Er waren nog veel meer opmerkelijke ontwikkelingen aan het diva- en gossipfront. Gedoe rondom Luv, Dutch Diva’s Draaien Door en weet ik veel welke menopauzerite damesgroepjes nu wel of niet bij elkaar zijn en wel of geen comeback gaan maken.
Over menopauze gesproken. Gossiptantes als Gerard Joling en Evita Verlinde, first lady van Maastricht, stookten de roddelvuurtjes uiteraard ook in 2012 weer graag op.
Verder brak Eva Simons internationaal door met This Is Love, een single van en met will.i.am. We waren getuige van de ijzersterke electro-boosted terugkeer van The Opposites, en een verrassend sterk debuutalbum van topactrice Carice van Houten.
Bij de release van Fail in Love van Sharon Doorson in september ging een lichte siddering door NLpopland. Goed, de tekst is hier en daar een beetje plat, maar de productie stond als een huis. Dit was muziek waar popliefhebbers op zaten te wachten. Eigenlijk zou ik Fail in Love willen uitroepen tot NLpop-song van het jaar.
Maar vanaf eind augustus voerde één onderwerp toch echt de boventoon. Al na de eerste auditieshow in het derde seizoen van The Voice of Holland schoot Sandra van Nieuwland naar de top in de charts, en ze zou daar niet meer verdwijnen.
Sandra bleek een fenomeen, groter dan Ben Saunders. Ze verbrijzelde records. Heeft zij misschien het gat opgevuld dat is ontstaan door het uitblijven van het langverwachte tweede album van Caro Emerald? Hoe dan ook, Sandra past prachtig in die retro-trend.
Sandra van Nieuwland werd echter niet The Voice van 2012. Ze werd in de halve finale uitgeschakeld door Leona Philippo, die daarna in de finale korte metten maakte met de Johannes-hype. The Voice of Holland was gered, maar om herhaling van dit scenario te voorkomen zijn al wijzigingen in het format voor volgend seizoen aangekondigd.
Al met al werd 2012 een beter muziekjaar voor Nederland dan de matigheid waar ik in de zomer voor vreesde. Talentenshows krijgen regelmatig kritiek, maar ze drukken daadwerkelijk een flinke stempel op onze hedendaagse muziekindustrie.
Of je het mooi vindt of niet, is een kwestie van smaak, maar die shows maken voor sommige talenten echt waar wat ze beloven. Al ligt dat natuurlijk meer aan de artiest dan aan de talentenshow. Zo’n show kán een springplank zijn, maar is geen garantie.
De invloed van talentenshows zal ook in 2013 weer significant zijn, maar niet allesbepalend. Vanaf januari is er meteen al een heleboel te bespreken op NLpop-gebied. Zoals een nieuw seizoen van De Beste Zangers van Nederland en Anouk op het Songfestival, maar we zullen vast en zeker door nog veel meer muziek verrast worden!
Iedereen bedankt voor het lezen en reageren in 2012,
op naar een voorspoedig, gezond en muzikaal 2013!!!
Jij ook een gelukkig, gezond en muzikaal 2013! Bedankt voor de vele blogs die ik met veel plezier heb gelezen. Tot 2013!
Leuk gedaan, Lucas.
En mag je blog weer drukbezocht worden in 2013. Goed uiteinde.
Op naar weer een mooi jaar Nlpop.blog! We waarderen je inzet enorm!
Bedankt! Jullie ook een mooi nieuwjaar!