Alain Clark is toe aan de derde single van het album Colorblind, nadat het nummer For Freedom om onbegrijpelijke redenen niet is aangeslagen in de hitlijsten. Persoonlijk vind ik dat het sterkste nummer van het album, wellicht kwam het te snel na Love Is Everywhere. Hoe dan ook; nieuwe ronde nieuwe kansen. Ik begreep dat pluggers Good Days in de markt zetten als ‘misschien wel de nieuwe Father & Friend’, dat zou veel goeds moeten beloven.
Al is dat natuurlijk een mooi marketingpraatje. De twee nummers zijn alleen al niet te vergelijken doordat Alain hier solo zingt en op Father & Friend werd bijgestaan door vader Dane. Daardoor ontstond iets magisch, bovendien konden veel mensen zich herkennen in de mooie tekst. En kwam Father & Friend op een moment uit dat de deur net openging voor Alain, enkele perfect geplande optredens en de megahit werd geboren.
Good Days gaat dat succes volgens mij nooit evenaren. Het nummer heeft mij in elk geval niet zo weten te betoveren als Father & Friend. Het is geen slecht nummer, maar ook zeker niet één van de betere nummers op Colorblind. Dan had ik eerder voor Wonderful Days of Corner of my Street gekozen als single. Wèl gaaf aan de single Good Days is het einde, dat afwijkt van de albumversie. Waar het nummer daar een muzikaal rijke climax bereikt, maakt Alain het op single juist heel klein en akoestisch af. Mooi gedaan.
Loading ...Bekijk de video:
Heerlijk nummer! Persoonlijk vind ik de albumversie mooier, maar ook dit is heel mooi.
Mooie clip ook!
Lekker relaxed nummertje. Stukken beter dan For Freedom (naar mijn mening). Misschien moet ik nog even wennen aan het tussenstukje (“bridge noemt men dat, geloof ik) zo ook aan het eindgedeelte (alleen voor de video?) en of dit nou een nieuwe Father & Friend is, betwijfel ik, maar ik denk wel dat dit Alain’s albumverkoop opnieuw kan stimuleren.
Pingback: Single Top 100: Marco op 1, Laura Jansen terug in top 10 | Nlpop