Ik ben van 1981. Dat betekent dat mijn jeugdsentiment bestaat uit happy hardcore, Gabbertje en dance duo’s. Vooral van die laatste categorie was ik gek. Boven mijn bed hingen posters van 2 Unlimited, Capella, 2 Brothers On The 4th Floor en Twenty 4 Seven. Vrijdagavond had ik een personeelsfeest waar The Dutch Diva’s Of Dance optraden, oftwel de zangeressen van 2 Unlimited, 2 Brothers en T-Spoon. Het was een vreemde gewaarwording. Of ontnuchtering?
Nu doen we er lacherig over, de simpele liedjes met een pakkend melodietje en een obligate dreun eronder. 2 Unlimiteds grootste wapenfeit is een tekst die niet veel meer behelst dan ‘no no no no no no no no no no no no’. Ondanks dat zijn er wereldwijd miljoenen exemplaren van verkocht. Je moet er maar opkomen. Twee Belgische producers bedachten het, zochten er de juiste gezichten bij en cashten royaal.
Ray en Anita, die hebben er elk zo’n vijf miljoen gulden aan over gehouden. Ray ging zelf plaatjes produceren, welke allemaal genadeloos flopten. Misschien is hij nu weer kok. Anita probeerde het nog solo, maar zonder succes. En nu speelt ze dus op feesten en partijen, waar ze twintigers vermaakt met hun jeugdsentiment.
Een collega van me stelde het anders. Die noemde Anita Doth het toppunt van vergane glorie. De Amsterdamse was nooit echt slank, maar de kilo’s zijn er duidelijk aangevlogen. En het wordt pijnlijk duidelijk dat ze eigenlijk helemaal niet zo goed kan zingen. ‘Andere mensen die begin jaren negentig een wereldhit scoorden, waren daarmee voor de rest van hun leven binnen. Die hoeven niet op dit soort feestjes te spelen’, aldus zijn betoog.
Het had voor mij ook wel iets onwerkelijks. No Limit, Never Alone en Sex On The Beach. Allemaal nummers die klassiekers leken in mijn jeugd. Van artiesten die makkelijk duizend mensen op de been brachten. Bodyguards enzo. En nu? Nu op een podiumpje zonder backstage. Slechts een kamerscherm scheidde mij van mijn tieneridool. Hoe kan het dat iemand die zo mega-populair was, nu achter een schermpje staat waar geen hond naar haar omkijkt?
Ik heb geen handje gegeven. Terwijl ik vroeger bijna een moord zou hebben begaan voor alleen een handtekening. Misschien had ik het matige optreden (volgens mij met meezingband – en alle nummers samengepropt in zo’n foeilelijke medley, sic!) liever niet gezien. Zodat mijn beeld van mijn vroegere helden intact was gebleven. Maar misschien, misschien ben ik ook wel gewoon oud geworden.
(Succes aan diegenen die nu gek zijn op K3 of Ch!pz)
Waarschuwing! Waarschuwing! De Sic-zegger is weer actief. Deze persoon strooit te pas en te onpas met het woordje “sic”. Niet gehinderd door enige kennis van zaken plaatst hij het willekeurig door al zijn teksten heen. Of het nou past in de zin of niet. (Meestal niet). Ik heb hem dat in ieder geval niet geleerd! Foei Herman, foei!
Meestal dient ‘sic’ achter een ongeloofwaardig citaat geplaatst te worden. Alsof je wilt zeggen: “Ja ik weet, het is moeilijk te geloven, maar dat zei hij echt letterlijk zo!” Zoals jij het nu gebruikt lijkt het net alsof je niet kan geloven wat je zelf zegt. En waarom zou je het dan nog zeggen?
Die heb ik dit jaar ook zien optreden. Ik kom uit 1980 en heb dezelfde muziek geluisterd als jij. Rond mijn dertiende was ik een behoorlijke 2 unlimited-fan. Ik heb een mega-verzameling in huis.
Tijdens een optreden van de diva’s, ergens deze zomer, stond ik bijna vooraan. De eerste keer dat ik Anita in het echt zag. Had ik er maar niet gestaan. Wat is dat mens verlept voor haar leeftijd. Voeg daarbij veel te strakke kleding waarin elke rol te zien was. Ik weet dat het aan haar bevalling van eerder dit jaar gelegen kan hebben, maar eigenlijk had ik het liever niet willen zien. En die stem, dat is ruim tien jaar later best een koude douche…
Pijnlijk.
Ik weet precies wat je bedoelt. Ik kom uit 1986 en was vanaf mijn achtste tot mijn twaalfde enorm fan. Vroeger mijn idolen, nu interesseert het me geen reet, al komt die Anita Doth zingen in het café om de hoek. Toch blijft die muziek van 2Unlimited wel lache, in ieder geval beter dan die Urban rotzooi van nu. Hoe heette dat bekende nummer van Capella ook alweer? Op het hele internet is er echt helemaal niets van te vinden!
Ach, ik zet de nieuwste plaat van Opeth maar weer op..