Vanaf het tweede nummer ben ik verkocht; Generation Love Revival van Alain Clark is een geniaal album. En dan de videoclip van de eerste single Let Some Air In. Droomachtig, spooky, heel intrigerend. Van een eigenaardige schoonheid die je niet gauw vergeet.
Generation Love Revival kwam deze week nieuw binnen op 5 in de albumchart. Lekkere soulvolle, funky arrangementen. Goede, originele teksten. En dan de vocalen van Alain Clark. Wat een gewelddadig goede plaat. Trots dat dit in Nederland gemaakt wordt.
Ik lees recensenten verbanden leggen met internationale muziekgrootheden en begrijp dat best. Maar Alain Clark is volgens mij toch echt uniek. Hij heeft een geheel eigen stijl, en blijft die ontwikkelen. Met maar liefst 16 nieuwe tracks is die ontwikkeling nu groot.
De kracht van deze plaat ligt er volgens mij in dat de nummers niet geschreven lijken om alleen maar de mainstream te bedienen, maar tegelijkertijd toch toegankelijk zijn voor een breed publiek. Dat is een kunst. Dus dat maakt Alain Clark een kunstenaar.
NLpop geeft 4 sterren.
Eens of oneens? Laat het weten in de comments!
De single Let Some Air In steeg in twee weken tijd rustig naar plek 40 in de Top 100. Het einde van die stijging is volgens mij nog niet in zicht. Dat kan toch niet. Schitterende song en vocalen, en dan ook nog deze clip. Nu al meer dan 10,000 keer bekeken op Youtube:
Ik heb voor Hit gekozen, maar het wordt geen Hit verwacht ik. Ik heb niet voor Shit gekozen omdat ik het zeer zeker geen Shit vind. Ik vind het een goede track voor op de cd. Volgens mij gaat het publiek niet dit nummer aanschaffen maar de gehele cd. Ik vind dit een relaxt en lekkere song, maar geen Hit.
Let Some Air In staat vandaag op 24 in de iTunes download top 100, dus een nieuwe stijging in de Single Top 100 van komend weekend zit er volgens mij wel in.
Ik vind het zeker een goede plaat! Ik vind het ook mooi dat hij duidelijk niet gaat voor de makkelijke weg, anders had hij wel constant radiohitjes zoals Blow me Away gemaakt.
Zijn verkopen blijven ook sterk dalen per release, maar dat maakt hem schijnbaar weinig uit.
Gestemd voor hit. Leuk refrein. Doet me ergens aan denken, maar dat maakt niet uit.
Wel een vreemde glitch op 1:23. Had een mooi punt geweest om hem even in te korten, want 3:54 vind ik wat te veel van het goede.(Zal wel aan mijn ongeduld liggen).
Wel typisch dat ik nu steeds een ander nummer loop te zingen.
Is dat misschien ‘Broken Dreams’ van James Morrison (met Nelly Furtado)?
Dat heb ik nu nl. in mijn hoofd, na het beluisteren van deze Alain Clark song.
Ja, dat stukje wat Nelly zingt in Broken Strings lijkt er ook wel wat op. Maar ik associeer het met iets wat Giel draaide op Radio 3. Ik kom er nog wel achter.
Ah ja, Strings, niet Dreams. Benieuwd naar wat jij er nog meer in hoort.
voor mij begint het album ook bij het 2de nummer,waarom weet ik niet,best friends vind ik(nog niet)zo leuk.ik ga hem 2 keer zien dit weekend dus wordt weer party-en!!!!!!!!!!!!!
Zojuist de cd beluisterd, maar heb ‘em toch niet afgeluisterd omdat ik het saai vond worden.