2010-interview Christiaan Hof: “Als het klopt, dan klopt het”

NLpop interviewt deze winter artiesten voor wie 2010 een belangrijk jaar gaat worden. Na Wouter Hamel en Nick & Simon sluiten we deze korte reeks af met Christiaan Hof. Op 12 februari verschijnt zijn debuutalbum Ze Vangt Me, waar NLpop hoge verwachtingen van heeft.

Over de single Alleen Is Maar Alleen was ik al lyrisch. Het hele album heb ik al mogen beluisteren en overtreft mijn stoutste verwachtingen. Het is erg vroeg om te zeggen, maar ik denk niet dat er dit jaar nog een beter album van eigen bodem verschijnt. Vandaar dat we van al het aanstormende talent Christiaan Hof niet wilden laten ontbreken in deze reeks.

Alleen Is Maar Alleen
Eigenlijk was het de bedoeling om Ze Vangt Me afgelopen najaar al uit te brengen. Maar omdat de single Alleen Is Maar Alleen niet erg aansloeg, is gekozen voor begin 2010. Toch wil Christiaan niet spreken over een geflopte single. “Het is maar hoe je dat ziet. Je komt met iets nieuws, een nieuwe artiest, in het Nederlands. Ga er maar aan staan! 100% NL vindt het te gek, TMF heeft het nummer ook opgepakt. 3FM en Radio 538 hebben gezegd er nog even mee te wachten. Maar ze zeiden niet: we vinden het niks. Nouja, ok. Ondertussen komen er wel optredens binnen en mag ik nog een liedje uitbrengen. Gewoon lekker doorgaan.”

Voor wie Christiaan Hof nog nooit gehoord heeft: Nederlandstalige popmuziek. Mooie teksten op echte muziek. Geestverwanten die voorbijkomen bij het beluisteren zijn Abel, Boudewijn de Groot maar ook Coldplay en de 3js.

Dit Lichaam Luistert Niet
Alleen Is Maar Alleen was een rustig nummer, de nieuwe single Dit Lichaam Luistert Niet is uptempo. Gisteren is de videoclip opgenomen. “Het liedje gaat over boos zijn, over dat je het ergens niet mee eens bent. Ik vind dat het breder gaat dan alleen maar ziek zijn. Voor mijn gevoel gaat het over alle tegenslag waar je niets aan kunt doen. Je zou willen schreeuwen. Maar dit lichaam luistert niet.”

Toeren
Om het album te promoten, gaat er in het nieuwe jaar flink getoerd worden. Vooruitblikkend op het festivalseizoen: waar zou Christiaan Hof graag staan? “Dauwpop vond ik echt heel leuk. En Indian Summer is ook een leuk festival om te staan. Net als Solar, in Limburg. Dat weet ik allemaal nog van mijn optredens met Alain (hij was background-zanger in de band van Alain Clark, red). Ja, tuurlijk zou ik op Lowlands willen staan, dat is het summum van de festivals. Stel je voor, in de Alpha met Dit Lichaam Luistert Niet. Ik ga uit mijn dak.”

En de ideale voorprogramma’s? Daar hoeft Christiaan niet lang over na te denken. “Ik zou heel graag voor Guus Meeuwis openen. Ja, als ik het voor het zeggen heb, dan heel graag. Ik vind hem oprecht in wat hij doet. Ik geloof hem als hij zingt, dat heb ik niet bij iedereen. Toen ik mijn album in Londen opnam, was hij daar voor de opnames van NW8 in die andere studio. We verbleven in hetzelfde hotel en daar heb ik Guus gesproken. Hij is echt zichzelf gebleven. Ja, je weet zoiets nooit, voor hetzelfde geld is het één grote grap. Maar ik was er blij om dat Guus echt zo is. Ja, hij vindt mijn muziek mooi. We zitten ook bij dezelfde platenmaatschappij, dus misschien moet ik hem eens bellen.”

Overigens: Christiaan opende eind december de twee Paradiso-optredens van Van Dik Hout. Op YouTube kun je zijn nummer Nu Alvast Terug bekijken.

Adrenaline
Met Alain Clark maakte Christiaan al heel wat kilometers. Hij weet dus wat het leven on the road betekent. “Je krijgt er een enorme kick van. Het is goed voor je ego, je stijgt boven je zelf uit en gaat beter zingen dan ooit. Dat kan ik nu gelukkig een beetje kanaliseren. Voor een optreden ben ik altijd heel zenuwachtig. De fout die ik eerst maakte, was om voor een optreden rustig te blijven. Maar dat zenuwachtige is een lichamelijk ding, dat is de adrenaline. Als je dan rustig blijft, knalt het er opeens in op het podium. Iemand vertelde me dat ik me van te voren beter even kan oppeppen. Een beetje springen. Rennen. Dat ging al veel beter. Je moet er gewoon rekening mee houden dat die adrenaline komt. Dan ben je de man.”

Veel op pad zijn betekent automatisch weinig tijd thuis door brengen. “Dat is wel een ding ja. Mijn vriendin gaat als het kan mee. Dat is gezellig, dan kun je het ook delen. Maar soms moet ze ook de volgende dag werken. En als je ergens in Brabant optreedt, dan zit je ‘s ochtends om 10 uur in het busje en kom je pas diep in de nacht thuis. We hebben het thuis besproken. Ze staat er achter. Dat moet ook. Als het omgedraaid zou zijn, zou ik haar ook steunen. Ten tijde van het toeren met Alain kwamen we daar op een best wel harde manier achter. Opeens zaten er weken tussen met vijf of zes optredens. Maar daar moet ik me niet schuldig over voelen. Als het ok is, is het ok.” Christiaan plaatste deze week een filmpje op YouTube met de belevenissen met zijn band achter de schermen.

Ziel en Zaligheid
Als we dan even heel ver vooruitblikken naar december 2010. Wat wil Christiaan dan zoal bereikt hebben? “Ik hoop dat ik dan een clubtoer kan doen. Zo’n 13 of 14 zalen. En ik hoop dat veel mensen mijn cd hebben gehoord. Nee, ik zeg daarmee niet: ga maar lekker downloaden. Maar we weten met z’n allen inmiddels wel hoe het werkt. Daarom hebben we ook een mooi boekje gemaakt, met de teksten er in. Dat vind ik echt een toegevoegde waarde hebben als je een cd koopt. En verder… nu ik zit na te denken: ik zou het leuk vinden een klein dvd’tje te maken, met 3 of 4 liedjes live erop. Om te kunnen uitdelen bij optredens. Mijn muziek is één ding, maar wat we als band op het podium doen, dat vind ik ook superbijzonder. Zo’n dvd is leuk voor later. Ik denk dat we dat maar eens gaan doen.”

En over het succes van Ze Vangt Me. Wanneer is Christiaan tevreden? “Het gekke is: ik kreeg mijn platendeal in 2008 en toen hadden we eigenlijk het gevoel dat 2009 het zou gaan worden. Maar dat is toch anders gelopen. Nu is er geen weg meer terug, 2010 gaat het worden. Ik wil ook niet terug, we hebben onwijs ons best gedaan op deze plaat. Echt, mijn ziel en zaligheid zit er in. We hebben iets moois gemaakt, nu moeten we kijken wat men er van vindt. Ik probeer mezelf echt aan te leren niet te denken in termen van succes, maar je ontkomt er bijna niet aan. Jij zei net: ‘iets wat echt is, kan niet mislukken’. Daar geloof ik ook wel heel erg in. Nee, EMI geeft geen maatstaven, maar we weten allemaal hoe het werkt. Ik ben daar op een goeie dag het kantoor binnengelopen met mijn gitaar en heb daar drie liedjes gespeeld. Toen zeiden ze ‘ja’. Vanuit daar zijn we vertrokken, toen hadden we het nog niet over de cijfertjes. Het is prettig als mensen denken zoals jij en ik, die vinden dat het klopt en dat dat eigenlijk al genoeg is.”

YouTube
Voor alle muzikanten zonder platencontract heeft Christiaan nog wel een tip. “Wees kritisch over wat je op YouTube zet. Mijn optreden bij Paul de Leeuw in oktober kwam omdat hij mijn filmpje op YouTube had gezien. Ik mag ook nog een keer terugkomen als hij straks weer begint. Dat is toch te gek?” Zelf is Christiaan ook kritisch. “Dat filmpje van Gewoon Zoals Ik Ben, dat heb ik 21 keer gedaan. Ik wou een leuk filmpje hebben. En uiteindelijk is de allereerste versie online gezet. Alles wat ik daarna deed, was een soort acteren en daar ben ik helemaal niet goed in. Ik was aan het nadenken over wat ik zei, dan klopt het niet meer. Het moet echt zijn. Als het klopt, dan klopt het.”

Voor de volledige toer-agenda check je de site van Christiaan Hof. Check hier zijn YouTube-kanaal en hier zijn Twitter. Foto’s gemaakt door Mark Uyl.